obejrzał.

- Dala mi również rysunki twojego brata. - Położyła
Federico zamrugał i usiadł raptownie na łóżku. Rozejrzał
jego urokiem. Jednak teraz czuje, że to nie
teraz siedział przed komputerem pośrodku stodoły, służącej za
Spróbowała się skupić.
wojny.
- Dziękuję. - Sin schował list do kieszeni. - Milo,
Cannes i Juan-les-Pins, potem w drugą stronę,
– Nie lubię rozmawiać przez telefon, czując czyjś oddech na
takiego było, że od piętnastu lat nie potrafił przestać o niej myśleć.
powiedziała, zniżając głos. -Doskonały pod
- Powiem ci tylko to, że nie jesteś tchórzem.
niego. Nie wiedziała, czy usnął, czy stracił przytomność.
Akurat ten moment wybrał Lionel Parrish, żeby

- A kto to wie? Nie raczyła mi powiedzieć. -
szpiegował.
się w większy ruch. To Lucy nie była na to gotowa.
ale nie zamierzał drażnić jej wyrażaniem wątpliwości
– Pomóż dzieciom spakować rzeczy. Dwie zmiany ubrania,
– Ale dlatego że chcą, a nie z musu, bo nie mają nic innego
kandydatki na przyszłą królową. - Federico zaczerpnął powietrza
Robię to dla Sinclaira, pomyślała. Uniosła wzrok
wszystko, czego może potrzebować. Powinnam zaopatrzyć spiżarnię,
żeby pogawędzić z Lucy i Lionelem, ale prawie
- Czy to nie zadziwiające - przerwała ciszę -
Miała nadzieję, że zielarz nie jest krewnym Sebastiana Redwinga.
– A więc widziałeś śmierć swoich rodziców. Potem zamieszkałeś
choć Pia starała się bagatelizować zdarzenie, a nawet po-
- Wiem, ale dlaczego jest taki uparty?